[zdjęcie]
Po polsku (nieco błędnie): 'Strogonow', albo 'Boeuf Stroganow', czyli rosyjskie danie z podsmażanych kawałków wołowiny w sosie musztardowo-śnietanowym (z kwaśnej śmietany). Danie powstało w połowie XIX wieku w Rosji i stało się popularne na całym świecie, ze znaczącymi zmianami oryginału. Wiele wariantów zawiera grzyby.
Danie zostało nazwane dla jednego z członków wpływowej, rosyjskiej rodziny Stroganowów (francuska pisownia 'Stroganoff'). Legenda głosi, że wynaleźli je francuscy kucharze pracujący dla rodziny, ale kilku badaczy twierdzi, że przepis jest wykwintną wersją starszych rosyjskich dań.
W edycji z 1871 roku klasycznej, rosyjskiej książki kucharskiej Eleny Molokhovet 'Podarunek dla młodych gospodyń domowych'(klik) pojawił się po raz pierwszy przepis na 'Govjadina po-strogonovski, s gorchitseju', czyli 'wołowinę à la Stroganov z musztardą'. Ta wersja zawiera mięso pokrojone w kostkę (nie w paski) zamarynowane na sucho w soli i zielu angielskim, a następnie podsmażone na maśle. Sos to prosta zasmażka wymieszana z musztardą i bulionem, wykończony kwaśną śmietaną: bez cebuli, grzybów i alkoholu.
W 1891 roku francuski kucharz Charles Brière, który pracował w Petersburgu, zgłosił przepis na boeuf Stroganoff do konkursu we francuskiej gazecie L'Art culinaire. Dlatego Larousse Gastronomique założyło, że to on był autorem dania, ale i danie i specyficzna nazwa istniały już wcześniej.
Inny przepis, z 1909 roku, dodaje cebulę i przecier pomidorowy i proponuje podanie z chrupiącymi słomkami ziemniaczanymi, które tradycyjnie serwuje się ze Stroganowem w Rosji. Wersja z Larousse Gastronomique z 1938 roku paski wołowiny i cebulę, z opcjonalnym dodatkiem musztardy, albo pasty pomidorowej.
Po upadku carskiej Rosji danie było popularne, aż do początku II Wojny Światowej, w restauracjach i hotelach w Chinach. Rosyjscy i chińscy imigranci, oraz amerykańscy żołnierze stacjonujący w przed-komunistycznych Chinach, przywieźli kilka wariantów tego dania do USA, co wyjaśnia jego popularność w latach 1950. W Hong-Kongu danie pojawiło się w późnych latach '50, gdzie rosyjskie restauracje i hotele serwowały je z ryżem, ale bez kwaśnej śmietany.
W latach '60 kilku amerykańskich producentów zaproponowało paczkowane, suche wersje, wymagające wymieszania z kwaśną śmietaną i ugotowaną wołowiną. Istniała również mrożona wersja freeze-dried do zabrania na kemping.
[Źródło - Wiki]
[zdjęcie]
[zdjęcie]
